Απίστευτο! Εξώδικο από μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ για… σχόλιο στο blog του ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΥ ΤΥΠΟΥ!
Ζούμε στον αστερισμό των γνωμοδοτήσεων του συνταξιούχου Σανιδά!
Απίστευτο κι όμως αληθινό: Επιδόθηκε εξώδικο σε βάρος δημοσιογράφου από άλλη δημοσιογράφο-μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ για σχόλιο ενός άγνωστου επισκέπτη στο blog (www.asyntaxtostypos.wordpress.com) της συνδικαλιστικής δημοσιογραφικής παράταξης ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΣ ΤΥΠΟΣ! Απειλεί η ενάγουσα με προσφυγή στα δικαστήρια και με χρηματικό πρόστιμο!
Δείτε παρακάτω το πλήρες περιεχόμενο του εξώδικου. Σε λίγο θα αναρτηθεί ανοικτή επιστολή-καταγγελία του ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΥ ΤΥΠΟΥ.
κάντε κλικ για μεγέθυνση
2η σελίδα κάντε κλικ για μεγέθυνση
3η σελίδα κάντε κλικ για μεγέθυνση
4η σελίδα κάντε κλικ για μεγέθυνση
Για όσους το θέλουν και σε μορφή pdf εδώ.
Ασύνταχτος Τύπος 
30 Ιουνίου, 2009 στις 8:15 μμ
Γιατί το κοινοποίησε και στην ΕΣΗΕΜ-Θ; Μήπως επιδιώκει πολιτικά και συνδικαλιστικά αποτελέσματα; Λίγη αιδώ; Κατάπτυστο το κείμενο. Δηλαδή θεωρεί πως βρίσκεται στο απυρόβλητο; Ρε είμαστε καλά;
1 Ιουλίου, 2009 στις 1:37 πμ
Διάβασα το κείμενο του εξώδικου. Πρόκειται για μνημείο εμπάθειας. Από ότι φαίνεται όταν λειτουργείς εν βρασμώ ψυχής όπου όλα σου φταίνε, δεν πρόκειται να πετύχεις τίποτα. Μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα θα έχεις. Και από ότι φαίνεται η συναδέλφισσα το έκανε το ατόπημα. Άντε τώρα να το συμμαζέψεις. Δε συμμαζεύεται. Οι Ασύνταχτοι ενώ θα μπορούσαν να λειτουργήσουν το ίδιο, δεν το έκαναν. Περίμεναν. Ακόμα και τώρα, η απάντησή τους είναι πολιτική. Κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο θα πρέπει να αγνοηθεί πλήρως αυτό το εξώδικο αλλά θα πρέπει ο συνάδελφος κατά του οποίου στρέφεται να ζητήσει από την κυρία Χ.Χ. έγγραφη συγγνώμη. Στο κάτω κάτω ένα ανώνυμο σχόλιο σε μπλογκ που δεν αναφέρει ονόματα και επιπλέον έχει κοπεί, δεν μπορεί να συγκριθεί με μια επώνυμη καταγγελία για κάτι ανύπαρκτο κατά συγκεκριμένου δημοσιογράφου με ονοματεπώνυμο. Γι’ αυτό μιλάω για κάτι που δεν συμμαζεύεται με τίποτα. Αν μάλιστα υλοποιήσει την απειλή της και πάει στα δικαστήρια, τότε θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Με αυτές τις αστήρικτες κατηγορίες όχι μόνο δεν κερδίζεις αλλά γελοιοποιείσαι διεθνώς. Όχι στο δικαστήριο αλλά ούτε έξω από τη δικαστική αίθουσα δεν περνάς. Τα επιχειρήματα της ασύνταχτης πλευράς είναι συντριπτικά. Αν και έχω διαφωνήσει με θέσεις των ασύνταχτων στο παρελθόν, στην προκειμένη περίπτωση το δίκιο είναι 100% με το μέρος τους. Για να μη μένουμε στα λόγια όταν μιλάμε για ελευθερία της έκφρασης. Και η ελευθερία της έκφρασης μπορεί να έχει όρια αλλά δεν έχει… σύνορα. Δεν κακίζω τη συναδέλφισσα. Νομίζω ότι ήταν η κακή στιγμή και προέβη σε αυτή την ενέργεια. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτή η κακή στιγμή κάνει ήδη το γύρο της Ελλάδας ίσως και του κόσμου αύριο μεθαύριο ως ένα εξώδικο δημοσιογράφου κατά αντίπαλης συνδικαλιστικής παράταξης για σβησμένο σχόλιο ανώνυμου σε blog. Με αυτά τα πράγματα δεν παίζουν, ειδικά αν κατέχεις συνδικαλιστικό αξίωμα στο σωματείο σου. Πραγματικά λυπάμαι.
Ένας παλαιότερος -και ίσως εμπειρότερος- συνάδελφος.
1 Ιουλίου, 2009 στις 2:13 πμ
Τι λέει αλήθεια ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΜ-Θ και δικηγόρος κ. Μόσχος Βοϊτσίδης και ο νομικός σύμβουλος της Ένωσης κ. Στρατής Μαυραγάνης για το γεγονός ότι ένα μέλος του ΔΣ σε εξώδικό του προς άλλο μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ (και εργασιακό εκπρόσωπο σε εφημερίδα) περιλαμβάνει ως «στοιχεία» του «κατηγορητηρίου», στιγμιότυπα από τη γενική συνέλευση ενός σωματείου;!!!
Πόσο δημοκρατικό είναι αυτό;
Κατά πόσο εξασφαλίζονται οι συνδικαλιστικές ελευθερίες όταν σε έγγραφα που προορίζονται για ποινική χρήση περιλαμβάνονται αξιολογήσεις για τις δημόσιες απόψεις και διαξιφισμούς συναδέλφων ακόμα κι αν ορισμένες από αυτές τις απόψεις δεν είναι αρεστές στην πλειοψηφία;
Επειδή ήμουν στην συνέλευση:
Με ποιο δικαίωμα η συναδέλφισα «μαλώνει» συγκεκριμένο συνάδελφο (χωρίς να τον κατονομάζει) του ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΥ ΤΥΠΟΥ σε ένα έγγραφο εξωδίκου λέγοντας ότι στη διάρκεια της συνέλευσης του Σωματείου, ο συγκεκριμένος… άτακτος συνάδελφος «διέκοπτε συνεχώς τον πρόεδρο»;
Είμαστε σοβαροί τώρα ή έχουμε χάσει κάθε μέτρο;
1 Ιουλίου, 2009 στις 3:36 πμ
Αναδημοσιεύω από τις MONIMEΣ ΣTHΛEΣ με Hμερομηνία δημοσίευσης: 01-11-06 της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη που νομίζω ότι συνεισφέρει στο ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης και στις κωμικοτραγικές ή σκέτο τραγικές καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν αγωγές, εξώδικα κλπ. στον χώρο του ηλεκτρονικού Τύπου.
Ηλεκτρονική λογοκρισία
Tου Πασχου Mανδραβελη/ pmandravelis@kathimerini.gr
Tην ημέρα που ο πρωθυπουργός μιλούσε στην 1η Παγκόσμια «Διάσκεψη για τη Διακυβέρνηση του Διαδικτύου» (μια ατυχής μετάφραση του «Internet Governance Forum») και αναφερόταν στην ελευθερία και τη Δημοκρατία που προάγει το Ιnternet, μια είδηση στον κυβερνοχώρο σκίασε όλα τα καλά και θεωρητικά που ο κ. Καραμανλής είπε στους εξέχοντες καλεσμένους της χώρας. Η Ελλάδα μπήκε στη χορεία εκείνων των κρατών (Κίνα, Ιράν, Τυνησία, Βιετνάμ) που συλλαμβάνουν και οδηγούν σιδηροδέσμιους στα αστυνομικά τμήματα τους χρήστες του Διαδικτύου, επειδή άσκησαν το δικαίωμα έκφρασης.
Το χρονικό αυτού του απίστευτου συμβάντος, το οποίο εκθέτει και την κυβέρνηση, έχει ως εξής: Ενα δικτυακό ημερολόγιο (funel.blogspot.com) σατιρίζει τον γνωστό τηλεπωλητή βιβλίων επιστημονικής ανοησίας Δημοσθένη Λιακόπουλο. Ο τελευταίος έκανε μηνύσεις, όχι μόνο στον κάτοχο αυτού του ηλεκτρονικού ημερολογίου, αλλά και σε καθένα που παρέπεμπε σ’ αυτήν τη διεύθυνση. Ακόμη και σε κατόχους δικτυακών τόπων οι οποίοι απλώς καταλογογραφούν τα περιεχόμενα του ελληνικού Διαδικτύου.
Η μήνυση του κ. Λιακόπουλου ατύχησε σε ό,τι αφορά τον επικριτή του, διότι το ιστολόγιο funEL βρίσκεται στις ΗΠΑ και οι επιχειρήσεις εκεί δεν δίνουν στοιχεία στις αρχές παρά μόνο σε περιπτώσεις πραγματικών εγκλημάτων. Ο κ. Αντώνης Τσιπρόπουλος, όμως, ο οποίος απλώς καταλογογραφεί το περιεχόμενο ατύχησε να έχει τον δικτυακό του τόπο στην Ελλάδα. Και συνελήφθη!
Την εμπειρία του διηγείται ο ίδιος: «Δίχως καμιά προηγούμενη ειδοποίηση από τον μηνυτή (για λόγους διευθέτησης της υπόθεσης, εξηγήσεων τεχνικών ή μη) έλαβα στην έδρα μου αιφνιδιαστική επίσκεψη από αστυνομικούς της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, παρουσία εισαγγελέα. Αφού έγινε σχετική έρευνα, προανάκριση και κατάσχεση του σκληρού δίσκου, ακολούθησε σύλληψη. Υπό τη συνοδεία των αστυνομικών οργάνων, οδηγήθηκα τέλος, στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών ΓΑΔΑ. Ακολουθώντας τις διαδικασίες του αυτοφώρου (αποτυπώματα κ.λπ.), προωθήθηκα για τη διανυκτέρευση στα κρατητήρια. Την επόμενη ημέρα, και έπειτα από τη διαδικασία της φωτογράφησης, φορώντας χειροπέδες, όπως προβλέπει η διαδικασία, οδηγήθηκα στην Εισαγγελία (Ευελπίδων), όπου διατάχτηκε περαιτέρω έρευνα της υπόθεσης».
Αυτά δεν συνέβησαν στην Κίνα, αλλά στη χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός προχθές δήλωνε: «Ο ανοικτός χαρακτήρας, η απλότητα και η ελευθερία στην πρόσβαση και τη λήψη της πληροφορίας, από κοινού με την κατανεμημένη φύση του, είναι μεταξύ των βασικών αρχών, επί των οποίων βασίσθηκε η επιτυχία του Διαδικτύου».
Η ιστορία όμως αυτή θέτει επί τάπητος κάποια σοβαρά ζητήματα. Το πρώτο είναι οι νόμοι-νάρκες που απειλούν την ελευθερία της έκφρασης. Στη δημοκρατική Ελλάδα παραμένει εν ισχύι ο νόμος που προβλέπει ότι τα αδικήματα του Τύπου εμπίπτουν στην αυτόφωρη διαδικασία! Ο νόμος αυτός βέβαια δεν εφαρμόζεται ποτέ για τους ισχυρούς εκδότες και δημοσιογράφους. Ισχύει, όμως, επιλεκτικά για τα «μικρά ψάρια». Οπως, εξάλλου, γίνεται με όλους τους νόμους περί Τύπου.
Το δεύτερο που πρέπει να προσέξουμε είναι ότι στην εποχή του ηλεκτρονικού εγκλήματος τα δικαστικά και αστυνομικά όργανα είναι τεχνολογικά αστοιχείωτα. Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το περιεχόμενο από την καταλογογράφησή του. Το συμβάν αυτό θα ήταν σε περασμένες εποχές σαν να συλλαμβανόταν ο περιπτεράς γιατί ένα έντυπο (κατά την άποψη κάποιου) περιείχε συκοφαντικό περιεχόμενο.
Το πρώτο κρούσμα ηλεκτρονικής λογοκρισίας στην Ελλάδα είναι γεγονός. Είχε μάλιστα και την πιο απεχθή για τις δημοκρατίες μορφή: τη σύλληψη και τον εξευτελισμό ενός ανθρώπου που απλώς δημοσίευσε κάτι. Αυτό δεν συνάδει με τη δημοκρατία μας και σίγουρα δεν συνάδει με όσα μας είπε προχθές ο πρωθυπουργός.
Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_01/11/2006_203456
1 Ιουλίου, 2009 στις 11:10 πμ
Πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν εκ πρώτης όψεως.
Νομίζω όμως ότι η γενικευμένη αστική τρομοκρατία (πολλαπλές κάμερες, ιδιώνυμο στις κουκούλες, στήριξη σε μετανάστες, ανωνυμία στα ιστολόγια, κλπ) οφείλεται σε μια μετατόπιση του πολιτικού συστήματος προς τα δεξιά και λόγω της άλογης αύξησης της αποχής στις ευρωεκλογές.
Επομένως το ζήτημα είναι άκρως πολιτικό.
1 Ιουλίου, 2009 στις 11:46 πμ
Όταν ο τύπος βάλλεται από παντού, από νόμους, εκδότες, πολιτικά συμφέροντα και οικονομική κρίση, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται στο εσωτερικό της δημοσιογραφικής πιάτσας, είναι ο αλληλοσκοτωμός!
Έστω κι έτσι, με αυτό το απαράδεκτο εξώδικο που πλήττει ευθέως τη δυνατότητα στην ελευθερία της έκφρασης, αναδεικνύεται η βαθύτερη κρίση στα ΜΜΕ.΄Αυτής της μορφής οι νομικές προειδοποιήσεις δημοσιογράφων κατά δημοσιογράφων, το μόνο που καταφέρνουν είναι να μεγαλώνουν τη δυσπιστία των πολιτών για τους λεγόμενους «λειτουργούς του Τύπου». Όταν δημοσιογράφοι πάνε να φιμώσουν άλλους δημοσιογράφους (υποτίθεται με αφορμή ένα άφαντο σχόλιο λίγων ωρών σε μπλογκ συνδικαλιστών των ΜΜΕ) τότε η κοινωνία, το αναγνωστικό κοινό, ακροατές και τηλεθεατές τι να περιμένουν από αυτούς; Νηφάλια και αντικειμενική ενημέρωση; Χλωμό. Κατάντια είναι αυτό. Αν χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση θα μου στείλουν κανένα εξώδικο. Είδατε που άρχισα να αυτο-λογοκρίνομαι;!
1 Ιουλίου, 2009 στις 4:50 μμ
[…] Δείτε εδώ το περιεχόμενο του επίμαχου εξωδίκου και β… […]
5 Ιουλίου, 2009 στις 8:19 μμ
[…] πολλές ημέρες από την επίδοση ενός εξώδικου (βλέπε: Απίστευτο! Εξώδικο από μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ για… σχ…) από συνάδελφο μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ σε συνάδελφο […]