«Λύση στο πρόβλημα των συμβασιούχων δημοσιογράφων της ΕΡΤ 3 δρομολογήθηκε κατά τη συνάντηση που είχε χθες (σ.σ. τη Δευτέρα 1/12/2008) το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΜ-Θ με τον υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο».
Έτσι αρχίζει η ανακοίνωση του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ (2/11/2008) που εκδόθηκε μία ημέρα μετά τη συνάντηση που είχαν τα μέλη του στην Αθήνα με τον κ. Παυλόπουλο.
Διαβάζοντας τις πρώτες γραμμές αυτής της ανακοίνωσης, σχηματίζει κανείς, αυτομάτως την εντύπωση ότι το πρόβλημα, θεωρείται λήξαν, απλώς, είναι ζήτημα χρόνου, το πότε θα διευθετηθεί. Δεν πρόκειται, βεβαίως για δρομολόγηση «λύσης στο πρόβλημα των συμβασιούχων», αλλά άλλης μιας υπόσχεσης ενός καθ’ ύλη αρμόδιου υπουργού ότι ΘΑ επιλυθεί το θέμα. Η ευπιστία ενός συνδικαλιστικού οργάνου απέναντι σε μια αφηρημένη κυβερνητική «δέσμευση» δεν πρέπει, έτσι κι αλλιώς, να χαρακτηρίζει μια διεκδικητική, ριζοσπαστική, συνδικαλιστική πρακτική. Απεναντίας, η πίεση για άμεσες και καθαρές λύσεις ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ χωρίς παρατάσεις της ομηρίας των συναδέλφων συμβασιούχων δημοσιογράφων και η επιφυλακτικότητα στη στάση απέναντι στις εκάστοτε υποσχέσεις, θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν τη στάση (και τις ανακοινώσεις) του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ.
«Ο κ. Παυλόπουλος δεσμεύτηκε ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2009 θα προκηρυχθούν θέσεις εργασίας στην ΕΡΤ Α.Ε. για να απορροφηθούν ως εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου όσοι δημοσιογράφοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των προγραμμάτων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Επίσης υποσχέθηκε ότι όλες οι συμβάσεις έργου των δημοσιογράφων θα ανανεωθούν χωρίς να μεσολαβήσει καμία διακοπή».
Τουλάχιστον, αναγνωρίζουμε ότι στην παραπάνω παράγραφο της ανακοίνωσης του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ, εκλαμβάνονται ως «υπόσχεση» τα λεγόμενα του υπουργού Εσωτερικών περί της ανανέωσης όλων των συμβάσεων έργου «χωρίς τη μεσολάβηση καμίας διακοπής». Οφείλουμε, επίσης να παραδεχτούμε, ότι δεν κρύβουμε τη χαρά μας που οι συνάδελφοι, -αν πιστέψουμε τις υποσχέσεις Παυλόπουλου- των οποίων οι συμβάσεις έληγαν την 31η Δεκεμβρίου 2008, δεν θα μείνουν χωρίς δουλειά από το νέο έτος. Δεν κάνουμε όμως αυτή τη χαρά, σημαία μας. Δεν βιαζόμαστε να… πανηγυρίσουμε. Περιμένουμε. Επίσης θα πρέπει να αισθανόμαστε ότι δεν χρωστάμε χάρη σε κανέναν για μια τέτοια, πιθανή, εξέλιξη. Είναι δικαίωμα των συναδέλφων να διατηρήσουν την εργασία τους, πέρα κι έξω από τα νομικά τερτίπια, τις τροπολογίες και τα προεδρικά διατάγματα των εκάστοτε κυβερνώντων.
Η δυσκολία στην «ανάγνωση» των υποσχέσεων Παυλόπουλου, έτσι όπως αυτές αποτυπώνονται στην ανακοίνωση της ΕΣΗΕΜΘ, αρχίζει με την παγίδα στους όρους προκήρυξης θέσεων εργασίας προκειμένου «(…) να απορροφηθούν ως εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου όσοι δημοσιογράφοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (…)». Ο κ. Παυλόπουλος και η διοίκηση της ΕΡΤ Α.Ε. με ποιον τρόπο και από ποιους θα σχηματίσουν άποψη για το ποιοι συνάδελφοι καλύπτουν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες»; Όμως, και μόνο που τίθεται το ερώτημα, ήδη υπάρχει μία οπισθοχώρηση με την έννοια του ότι αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο κάποιοι/κάποιες να… μην καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες! Όλοι γνωρίζουν ότι ΟΛΟΙ οι συμβασιούχοι συνάδελφοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αυτό το επισημαίνουμε γιατί ακούσαμε ότι στη συνάντηση ειπώθηκε ή αφέθηκε να εννοηθεί πως όσοι συνάδελφοι π.χ. απασχολούνται στην ΕΡΤ 3 με μία ωριαία εκπομπή, θα υπάρξει δυσκολία στο να υπαχθούν στις συμβάσεις αορίστου χρόνου… Και στην περίπτωση που τέθηκε έτσι το ζήτημα, ποια ήταν η αντίδραση των μελών της ΕΣΗΕΜΘ προς τον κ. Παυλόπουλο; Ξεκαθαρίστηκε στον υπουργό ότι δεν θα δεχτούμε καμία εξαίρεση; Γνωρίζουν αυτοί που θα αποφασίσουν για το ποιοι πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες ότι ορισμένες από αυτές τις ωριαίες εκπομπές (που εμμέσως απαξιώνουν ως «λίγη δουλειά») και οι παραγωγοί-δημοσιογράφοι τους, διασώζουν τα τελευταία υπολείμματα σοβαρότητας και αξιοπιστίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και ειδικότερα της ΕΡΤ-3; Μήπως αυτοί οι ίδιοι που θα εισηγηθούν για το ποιοι πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για καρατόμηση παρόμοιων εκπομπών στο παρελθόν; Μήπως είναι οι ίδιοι που εισηγήθηκαν τον διαχωρισμό των εργαζομένων σε «εσωτερικούς» και «εξωτερικούς» συντάκτες επιβάλλοντας και μισθολογική διαφοροποίηση; Οι «τοποθετήσεις» στα διάφορα ειδησεογραφικά τμήματα της ΕΡΤ 3 μετά τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου μήπως δεν έγιναν από τις διοικητικές υπηρεσίες της Αθήνας, κατόπιν εισηγήσεων από τη διοίκηση, τη διεύθυνση και τους προϊστάμενους των προγραμμάτων στη Θεσσαλονίκη; Ήδη, οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι στα γραφεία των προϊσταμένων της ΕΡΤ-3, άρχισαν να κυκλοφορούν λίστες με προτεινόμενα ονόματα συμβασιούχων συναδέλφων στις οποίες υπάρχει αξιολόγηση για το αν πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Από την άποψη αυτή, δεν πρέπει το ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ να απαιτήσει την παρουσία εκπροσώπου της στα διοικητικά-διευθυντικά κλιμάκια της ΕΡΤ-3 που θα αποφασίσουν να κάνουν τις εισηγήσεις τους, τις οποίες στη συνέχεια θα στείλουν στην Αθήνα και οι οποίες θα επιστρέψουν από εκεί ως… «κεντρικές» αποφάσεις της ΕΡΤ Α.Ε. για τις μετατροπές των υπολοίπων συμβάσεων σε αορίστου χρόνου;
Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να δεχτούμε καμία εξαίρεση συμβασιούχου δημοσιογράφου από τη μετατροπή –αν τηρηθούν οι υποσχέσεις Παυλόπουλου- των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου. Και μέχρι να συμβεί αυτό ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ –αν… συμβεί-, πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να περιμένουμε στωικά και άπραγοι την υλοποίηση των αφηρημένων κυβερνητικών «δεσμεύσεων» αλλά, αν χρειαστεί να προχωρήσουμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Έτσι θα ακουστεί η φωνή μας αλλά κυρίως θα εκφραστεί η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μας προς τους συμβασιούχους συναδέλφους. Απαραίτητη προϋπόθεση, βεβαίως, είναι και η κινητοποίηση των… ίδιων των συναδέλφων συμβασιούχων δημοσιογράφων. Η αυτόκλητη υπεράσπιση συναδέλφων δεν είναι μέσα στις προθέσεις μας… αν και ορισμένες φορές κατανοούμε τη «δυσκολία» της θέσης τους όχι μόνο στην περίπτωση της ΕΡΤ-3 αλλά και στην περίπτωση της Δημοτικής Ραδιοτηλεόρασης… Αν δεν κινητοποιηθούν όμως και οι ίδιοι, «όταν θα έρθει και η δική τους σειρά, δεν θα είναι εκεί κανείς για να τους υπερασπίσει». Τα πάντα όμως κατακτιούνται με αγώνα. Έτσι ομορφαίνει και η ζωή μας!
Γιάννης Γκίρμπας