
«…Ακόμη και στην καλοπιστία υπάρχει όριο. Όταν αυτό ξεπερνιέται τότε καταντά χαζομάρα…». Τη φράση αυτή χρησιμοποίησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου την προηγούμενη Παρασκευή, κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης του Αγγελιοφόρου, για την απεργία που κήρυξε η ΕΣΗΕΜ-Θ. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου, είπε τη συγκεκριμένη φράση, αναφερόμενος στην καλοπιστία της διοίκησης της Ένωσης Συντακτών που οδήγησε στην υπογραφή των ατομικών συμβάσεων και ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο των απολύσεων.
Προφανώς ο πρόεδρος του δικαστηρίου δεν είχε καμία διάθεση να απαξιώσει τους εργαζόμενους ή τη διοίκηση του συνδικαλιστικού μας οργάνου, παρά εξέφρασε την απορία που έχουμε όλοι: Είναι δυνατόν να υπογράφονται ατομικές συμβάσεις καλή τη πίστη, που δεν προστατεύουν, έστω τις θέσεις εργασίας;
Βέβαια το πρόβλημα ξεκινάει από αλλού. Ξεκινάει από τη διοίκηση της ΕΣΗΕΜ-Θ, που όλα τα ξέρει και όλα τα γνωρίζει, αλλά η μία γκάφα διαδέχεται την άλλη. Και τις γκάφες τους τις πληρώνουν οι εργαζόμενοι.
Το πρόβλημα του Αγγελιοφόρου σέρνεται εδώ και 3-4 μήνες. Αιτία τα μειωμένα έσοδα. Την Παρασκευή στο δικαστήριο, η πλευρά της εργοδοσίας, παρουσίασε ένα χαρτί που αναφέρει τα οικονομικά αποτελέσματα από την αρχή του χρόνου. Σύμφωνα με αυτά η επιχείρηση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Βάση αυτών των αποτελεσμάτων εφαρμόστηκαν οι ατομικές συμβάσεις με τις γνωστές μειώσεις μισθών και βάση αυτών των αποτελεσμάτων προχώρησε η εργοδοσία στις απολύσεις και στις εθελούσιες εξόδους.
Και εμείς; Τι είχαμε να παρουσιάσουμε εμείς ως ΕΣΗΕΜ-Θ; Τίποτα, παρά μονάχα την καλή μας πίστη και θεωρητικού επιπέδου εκτιμήσεις. Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το ζήτημα φωνάζουμε οι του Ασύνταχτου, ότι θα έπρεπε η ΕΣΗΕΜ-Θ να ελέγξει τα οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης. Να έχουμε δηλαδή στα χέρια μας ένα παραπάνω όπλο προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις διαθέσεις της εργοδοσίας. Αλλά όπως και να ‘χει το πράγμα, ακόμη και να ισχύουν οι «ζημιές» που επικαλουνται τα αφεντικά, σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε το μέτρο των απολύσεων και των περικοπών καθώς θεωρούμε πως την κρίση (και στον Τύπο) δεν τη δημιουργήσαμε εμείς οι εργαζόμενοι αλλά η κυβέρνηση και οι αδιέξοδες εκδοτικές πολιτικές. Άρα την κρίση πρέπει να πληρώσουν οι ίδιοι και όχι οι εργαζόμενοι.
Μπορεί τα αφεντικά του Αγγελιοφόρου να μας μιλούν για τα γνωστά τρία σενάρια ( το καλό, το κακό και το εξωπραγματικό), πλην όμως αυτό το κάνουν με βάση τα δικά τους οικονομικά στοιχεία, που τα έφτιαξαν οι δικοί τους λογιστές. Εκτός και αν καλή τη πίστη τους εμπιστευόμαστε και για αυτό…
Υ.Γ. Θα θυμάστε όλοι το «απαλλάσσεται λόγω βλακείας». Δυστυχώς δεν ισχύει, μετά και την κήρυξη των δυο απεργιών στον Αγγελιοφόρο ως «παράνομων», των απολύσεων που έγιναν και ισχύουν, το κλείσιμο του εντύπου «Διαδρομές», τις μειώσεις μισθών, τις εθελούσιες εξόδους και ποιος ξέρει τι ακόμη…