Παράνομη κρίθηκε από το συγκεκριμένο δικαστήριο (και όχι από τη «Δικαιοσύνη» όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της ΕΣΗΕΜ-Θ) η απεργία που είχε κηρυχθεί στις εφημερίδες Μακεδονία και Θεσσαλονίκη «για την ανάκληση των απολύσεων επτά συντακτών». Έτσι, η ΕΣΗΕΜ-Θ ανέστειλλε την απεργία και οι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στις εργασίες τους «καταπίνοντας» την προσβολή με τον χαρακτηρισμό της απεργιακής κινητοποίησής τους ως παράνομης. Περνάει έτσι η εντύπωση πως οι απολύσεις είναι… «νόμιμες» γιατί «η επιχείρηση αντιμετωπίζει προβλήματα». Δυστυχώς, η απόκρουση αυτού του ισχυρισμού ως «νομιμοποιητικού» λόγου απολύσεων από την πλευρά του μέλους του ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ που κατέθεσε ως μάρτυρας εκπροσωπώντας την Ένωση, δεν ήταν η δέουσα. Αποθρασυμένη η εργοδοσία από την αναμενόμενη(;!) δικαστική απόφαση, ανακοίνωσε σήμερα άλλες δύο απολύσεις! Σύνολο: εννέα (9).
Αν η γνωστή πλειοψηφία της ΕΣΗΕΜ-Θ «δυσκολεύεται» να υπερασπίσει αποτελεσματικά τους συναδέλφους που στοχοποιήθηκαν λόγω της περήφανης στάσης τους να μην υπογράψουν ατομικές συμβάσεις (σε αντίθεση με αρκετά μέλη του ΔΣ μεταξύ αυτών και του 
ίδιου του προέδρου που το έπραξαν στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ με υπογραφή ατομικών συμβάσεων ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου) θεωρώντας ότι βάλλουν κατά του ευατού τους που νομιμοποίσαν εμμέσως πλην σαφώς τους εργοδοτικούς εκβιασμούς, τότε το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να μην βγάζει καν «αγωνιστικές» ανακοινώσεις και να περιοριστεί σε ανακοινώσεις π.χ. για τις αργίες της Καθαράς Δευτέρας. Θα ήταν πιο έντιμο από το να καμώνεται πως λέει στις ανακοινώσεις της όλη την αλήθεια, αλλά παραλλήλως να μην λέει κουβέντα για τους λόγους αυτού του πρώτου(;) κύματος απολύσεων κατά ασύνταχτων γενικώς συναδέλφων στη «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Σε αντίθεση με την ΕΣΗΕΜ-Θ, η ΠΟΕΣΥ προσεγγίζει με ανακοίνωσή της την πραγματική ουσία της υπόθεσης λέγοντας: «Δεν είναι τυχαίο ότι οι 7 συγκεκριμένοι συντάκτες, ανήκουν στην ομάδα των συντακτών που αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις και να αποδεχθούν μειώσεις μισθών κατά 30%. Πρόκειται για αδικαιολόγητες, καταχρηστικές και εκδικητικές απολύσεις και αποτελούν σαφές δείγμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας και παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας».
ΚΙ εμείς από την πλευρά του ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΥ ΤΥΠΟΥ, λέμε πως οι απολύσεις των συναδέλφων μας είναι ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ και ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ. Διακυβεύεται κάτι πολύ μεγαλύτερο από την ψυχρή καταμέτρηση απώλειας και άλλων θέσεων εργασίας. Γι’ αυτό το θέμα υπάρχουν στοιχεία και θα επανέλθουμε… Το σχέδιο συνολικής επίθεσης εργοδοτών-κυβέρνησης-τρόικας στους «παραφωνούντες» εργαζόμενους των ΜΜΕ έχει αρχίσει… ¨Ομως είναι γελασμένοι πως θα πετύχουν τον στόχο τους.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Ιδού και η ανακοίνωση αναστολής της απεργίας της ΕΣΗΕΜ-Θ και η προηγούμενη ανακοίνωση όπου δεν αναφέρεται τίποτα για την εκδικητική φύση των απολύσεων… Συνέχεια →
Ο «σιωπηλός μάρτυς» του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι μια μοναδική στη κυριολεξία ταινία. Τόσο στη δομή της, όσο και στη μυθοπλασία της. Η μεγάλη χιτσκοκική κιβωτός της ηδονοβλεψίας, όπου ο μετρ υφαίνει επιδέξια τη φαινομενολογία με το λεπτό ιστό του σασπένς. Ένας ριψοκίνδυνος ρεπόρτερ βρίσκεται ακινητοποιημένος, με το μυαλό στο γύψο, και σκοτώνει την ώρα του παρατηρώντας τι γίνεται στην «απέναντι πολυκατοικία». Μήπως η μεγάλη οθόνη της αυλής του δεν είναι παρά η προβολή των προσωπικών του φοβιών; Πριν να τεμαχίσουμε τα πρωτογενή συστατικά στο κρεβάτι της ψυχανάλυσης, ο ρεπόρτερ πείθεται ότι είναι ο αυτόπτης μάρτυρας του φόνου που διέπραξε ένας από τους απέναντι ενοίκους. Ο ευνουχισμός του θεατή εγγράφεται σε αυτόν του πρωταγωνιστή, η μετωνυμία για τον ίδιο τον κινηματογράφο ολοκληρώνεται και ο Hitchcock καταλήγει σε μια σύνθετη πραγματεία πάνω στην αδιέξοδη και περιορισμένη φύση της αναπαράστασης.
Ασύνταχτος Τύπος 