Για μια ανοιχτή δημόσια τηλεόραση ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

πήραμε την πρωτοβουλία με ένα αρχικό κείμενο να ανοίξουμε τον διάλογο για το παρόν και το μέλλον της δημόσιας τηλεόρασης σε μια κρίσιμη στιγμή για τον τόπο μας.

Καλούμε όσους συναδέλφους συμφωνούν να συνυπογράψουν το κείμενο το οποίο θα σταλεί στον υπουργό Πολιτισμού, τους βουλευτές της Θεσσαλονίκης, την ΠΟΣΠΕΡΤ, την ΕΣΗΕΜΘ, το Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. και το Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ ζητώντας τις δικές τους απόψεις στα ζητήματα που θέτει.

Το κείμενο θα αναρτηθεί σε μπλογκ στο διαδίκτυο και θα σταλεί στα ΜΜΕ. Στο μπλογκ καλούνται να συμμετέχουν με σχόλια και κείμενα όλοι οι συνάδελφοι. Εκεί θα αναρτηθούν και οι απαντήσεις των προσώπων και φορέων στους οποίους θα σταλεί το κείμενο.

Επίσης καλούμε τους συναδέλφους στη ραδιοφωνία της ΕΡΤ3 καθώς και στην ΕΤ1, ΝΕΤ, Δορυφορική, Ψηφιακή Τηλεόραση, ΕΡΑ να πάρουν ανάλογες πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη του διαλόγου για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, το ρόλο και τη φυσιογνωμία της, τις αρχές και την κουλτούρα της, τις δομές και τη δεοντολογία της.

Για μια ανοιχτή δημόσια τηλεόραση

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Με την πρωτοβουλία μας αυτή ως πολίτες και εργαζόμενοι της ΕΤ3 θέλουμε να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση του νέου πρωθυπουργού για συμμετοχή στη μεγάλη αλλαγή και ανασυγκρότηση που χρειάζεται ο τόπος μας χαιρετίζοντας καταρχήν τη θεσμική αποδέσμευση της ΕΡΤ από το γραφείο του κυβερνητικού εκπροσώπου και την ένταξη της στο υπουργείο πολιτισμού.

Το 1976 με εντολή του τότε πρωθυπουργού  γεννήθηκε το Κλιμάκιο Τηλεοράσεως Βορείου Ελλάδος τις μέρες της Δ.Ε.Θ. για να καλύπτει τις κυβερνητικές επισκέψεις και περιοδείες στην περιοχή. Το 1988 ανασυγκροτήθηκε αποτελώντας το τρίτο κανάλι της ΕΡΤ. Το 1994 η ΕΡΤ3 με έναν τηλεοπτικό και 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς απέκτησε διοικητική, προγραμματική και οικονομική αυτοτέλεια.

Και όμως 33 χρόνια μετά η βαριά σκιά του κομματικού κράτους εξακολουθεί να στοιχειώνει την ΕΤ3.

Ο έλεγχος του ενημερωτικού κυρίως προγράμματος της είναι ασφυκτικός και κατά το μάλλον ή ήττον τις επιτελικές της θέσεις καταλαμβάνουν άτομα εξαργυρώνοντας κομματικά ένσημα του κυβερνώντος κόμματος και οι “ημέτεροι” αυτών.

Η δημόσια τηλεόραση όμως οφείλει πρώτ’ απ’ όλα να υπηρετεί μια ανοιχτή δημοκρατική κουλτούρα που καλλιεργεί τον διάλογο, υπερασπίζεται την πολυφωνία, αμφισβητεί κατεστημένα στερεότυπα, προάγει την πολυδιάστατη και σε βάθος ενημέρωση, την κριτική σκέψη, την καλλιτεχνική δημιουργία – παιδεία και ελέγχει την εξουσία σε όλα τα πεδία άσκησης της.

Η ΕΡΤ τα τελευταία χρόνια εκτός από την προώθηση της κυβερνητικής προπαγάνδας με νέες μορφές φάνηκε να προσχωρεί στην εμπορική κουλτούρα του ανταγωνισμού που τρελαίνεται, άγεται και φέρεται από τα μηχανάκια της AGB, προάγει  τον πολιτισμό του εντυπωσιασμού, του κουτσομπολιστικού θορύβου και της λάμψης αστέρων μαζικής κατανάλωσης χαϊδεύοντας αυτιά και μάτια.

Αναρωτιόμαστε αν η ΕΡΤ μπορεί να υπηρετεί το δημόσιο αγαθό μιας ανοιχτής δημοκρατικής κουλτούρας ενώ συγχρόνως ανταγωνίζεται με την εμπορική τηλεόραση είτε για ένα κομμάτι της διαφημιστικής πίτας είτε για την αναμετάδοση μεγάλων εμπορικών θεαμάτων πλειοδοτώντας με αστρονομικά ποσά.

Ειδικότερα όμως για την ΕΤ3  θεωρούμε πως ήρθε ο καιρός να αποκτήσει την ανεξαρτησία της από ένα πλέγμα τοπικών εξουσιών της πόλης μας που εδώ και χρόνια την κρατάνε όμηρο μιας μονόχνοτης, φοβικής, οπισθοδρομικής και λαϊκιστικής ιδεολογίας.

Η επαρχιώτικη μιζέρια στην ΕΤ3 [που λειτουργεί ανέκαθεν ως φτωχός συγγενής της κεντρικής ΕΡΤ] έχει οδηγήσει σ’ ένα καθεστώς παροχής διευκολύνσεων προβολής μέσα από το πρόγραμμα της σε φορείς και παράγοντες με αντιπαροχή κρυφές χορηγίες που καλύπτουν μέρος των εξόδων παραγωγής. Αυτές οι αθέμιτες και αφανείς συναλλαγές καταλύοντας την αυτονομία της πληγώνουν την αξιοπρέπεια της δημόσιας τηλεόρασης και των εργαζομένων της.

Η οικονομική ανεξαρτησία και διαφάνεια είναι βασική προϋπόθεση της αξιοπιστίας και  της σοβαρότητας της ΕΡΤ, που απαιτούν οι έλληνες πολίτες που τη χρηματοδοτούν με τα τέλη και τους φόρους που πληρώνουν.

Στην κατεύθυνση αυτή η διαφάνεια των οικονομικών της καθώς και ο ορισμός ανώτατου πλαφόν αμοιβών των στελεχών και συνεργατών της ΕΡΤ Α.Ε. αποτελούν σημαντική προϋπόθεση.

Η διακριτή ταυτότητα και κουλτούρα μιας τηλεόρασης που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και όχι εμπορικούς σκοπούς θεωρούμε επίσης πως δεν της επιτρέπει να πλειοδοτεί με υπέρογκα ποσά για την αγορά αστέρων, συμβούλων και επιτελικών στελεχών. Ειδικότερα μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης αποτελεί κοινωνική πρόκληση η ανώτερη μηνιαία αμοιβή να υπερβαίνει τις 10.000€.

Ο νέος επικεφαλής της ΕΡΤ3 οφείλει να δεσμευτεί δημοσίως σ’ ένα τριετές πλάνο αντικειμενικών σκοπών για την ανασυγκρότηση, λειτουργία και παραγωγή της ΕΤ3.

Θα θέλαμε να προχωρήσει στην αναδιοργάνωση λειτουργίας του καναλιού αξιοποιώντας την διεθνή εμπειρία και ανατρέποντας το ισχύον συγκεντρωτικό μοντέλο του απόλυτου άρχοντα στην κορυφή της πυραμίδας που καταλήγει σε κλειστά φέουδα τοποτηρητών / υποτελών  και ενδιάμεσες ανευθυνο-υπεύθυνες επιτροπές.

Θα θέλαμε να θεσπιστούν θέσεις επιμέρους ευθύνης που οι επικεφαλής τους επιλεγμένοι αξιοκρατικά θα είναι δεσμευμένοι σε αντίστοιχους αντικειμενικούς σκοπούς και θα αποτελούν τη συλλογική ηγεσία μαζί με τον Γενικό Διευθυντή της ΕΤ3 που θα δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες στις οποίες θα ανθίσουν οι δεξιότητες, οι δημιουργικές ικανότητες, οι πρωτοβουλίες, η αίσθηση ευθύνης, η αλληλεγγύη, η άμιλλα και η διαρκής επιμόρφωση όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων.

Είναι καιρός να απαλλαγούμε από αυταρχικές δομές και νοοτροπίες που καλλιεργούν την ανεύθυνη συμπεριφορά υποτελών-διεκπεραιωτών και τη βάρβαρη ισοπέδωση που προσβάλλει την  αξιοπρέπεια των εργαζομένων.

Είναι καιρός να στρέψουμε την πλάτη στο παρελθόν διαμορφώνοντας μια νέα φυσιογνωμία της ΕΤ3 σε διάλογο με την κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς στα πλαίσια ενός επανασχεδιασμού-ελπίζουμε του ρόλου της ΕΡΤ που οφείλει να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον διαμορφώνοντας μια σύγχρονη δημοκρατική κουλτούρα με τόλμη και φαντασία.

Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος των ανατροπών των χρόνιων κατεστημένων δομών, λειτουργιών και νοοτροπιών θα είναι μακρύς και δύσκολος είμαστε όμως διατεθειμένες-οι να στηρίξουμε όλες τις προσπάθειες στην κατεύθυνση αυτή.

Πρωτοβουλία για τη Δημόσια τηλεόραση

εργαζομένων της Ετ3

Φανή Τουπαλγίκη, Σόνια Μπρέλου, Αντώνης Τσιμπουσλής, ‘Αντα Λαδά, Γιάννης Παρίσης, Γιάννης Ουρουντζόγλου, Σερίφ Μεχμέτ, Κώστας Κουμαρίδης, Κάλλη Ζάραλη

Ανάρτηση από Σερίφ Μ.

ΠΟΕΣΥ–Λύση τώρα για τους Δημοτικούς Ραδιοσταθμούς

Αθήνα, 16 Οκτωβρίου 2009

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Λίγες ημέρες πριν την προκήρυξη των εθνικών εκλογών, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.) μαζί με τις δημοσιογραφικές Ενώσεις και τους Τεχνικούς, είχαν συμφωνήσει με την ΚΕΔΚΕ και την προηγούμενη κυβέρνηση στο πλαίσιο λειτουργίας των Ρ/Τ δημοτικών σταθμών.

Τότε Ομοσπονδία και εργαζόμενοι είχαν συμφωνήσει ότι:

1. Θεωρούν καταρχήν θετική την πρόταση η οποία επιτρέπει την αδειοδότηση σε εταιρείες ειδικού σκοπού και όχι σε Α.Ε.

2. Πιστεύουν ότι καταρχάς πρέπει να υπάρξει ξεκάθαρη διατύπωση για τον κοινωνικό (κοινωφελή) χαρακτήρα των δημοτικών Ρ/Τ σταθμών, ώστε να θωρακισθούν απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή προσφυγής.

3. Οι άδειες είναι περιουσία του κράτους και δεν μπορούν να μεταβιβαστούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε ιδιώτες. Οι οικονομικές υποχρεώσεις των Δημοτικών Επιχειρήσεων βαρύνουν τους Δήμους.

4. Στις νέες ρυθμίσεις πρέπει να συμπεριλαμβάνονται και όλοι οι δημοτικοί Ρ/Τ σταθμοί, που σήμερα παρουσιάζουν λειτουργικά προβλήματα, όπως π.χ. ο “Ξένιος 94.3”, και να διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας.

Με αυτές τις σκέψεις καλούμε τον υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Γ. Ραγκούση, να ανοίξει τώρα τη συζήτηση για οριστική λύση του θέματος.

Πόσα θέλεις να μας τρελάνεις ρε Αυτιά;!

Χαρακτηριστικό δείγμα της κατρακύλας της τηλε-δημοσιογραφίας αποτελεί η περίπτωση του τηλεπαρουσιαστή-δημοσιογράφου Γιώργου Αυτιά, ο οποίος εγκαινίασε τη νέα εποχή του ρεπορτάζ και των συνεντεύξεων με νεκρά βίντεο! Ο Αυτιάς κατάφερε να «συνομιλεί» επί τρεις ημέρες με τον ίδιο καλεσμένο (τον νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη). Μόνο που την πρώτη ημέρα ήταν ζωντανή η συνέντευξη και τις άλλες δύο ημέρες συνομιλούσε με το… βίντεο!

Το ανέδειξαν το θέμα τα παιδιά από το ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ.

Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας! Λειτουργεί σε αυτή τη χώρα το ΕΣΡ και οι Ενώσεις Συντακτών; Μετά σου λέει γιατί μας… φτύνουν.

Πτώχευση με το… ζόρι στον Περιοδικό Τύπο Α.Ε.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από http://paratypos.blogspot.com/

Οι εργαζόμενοι «με όλες μας τις δυνάμεις» υπέρ των σχεδίων της εργοδοσίας

Το θράσος των εργοδοτών δεν έχει τέρμα, όπως αποδεικνύεται από την περίπτωση της Περιοδικός Τύπος ΑΕ, καθώς δεν φτάνει που οι εργαζόμενοι βιώνουν ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας εδώ και ένα χρόνο με τραγικές καθυστερήσεις πληρωμών, δεν αρκεί που αντιμετωπίζουν καθημερινά την απόλυτη απαξίωση της δουλειάς τους, τώρα η εργοδοσία έρχεται να τους ζητήσει άνευ όρων στήριξη για να μπει στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Αναδημοσιεύουμε παρακάτω επιστολή που μας έστειλαν εργαζόμενοι της Περιοδικός Τύπος, περιγράφοντας την κατάσταση στο πάλαι πότε μεγάλο μαγαζί των περιοδικών…

«Επιθυμούμε να συμπράξουμε με όλες μας τις δυνάμεις, σε συνδυασμό με τα μέτρα που έχει θέσει ήδη σε εφαρμογή η εταιρεία για να αντιμετωπίσει την κατάσταση και τα οποία πιστεύουμε ότι θα της επιτρέψουν να επιβιώσει». Αυτό το κείμενο πλήρους υποταγής στα (άγνωστα για τους εργαζόμενους) εργοδοτικά σχέδια κλήθηκαν να υπογράψουν οι εργαζόμενοι της εταιρείας ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΕ, ώστε να το χρησιμοποιήσει η εργοδοσία στη διαδικασία υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα.
Για όσους δεν γνωρίζουν, οι εργαζόμενοι της εταιρείας εδώ και ένα χρόνο αμείβονται με μεγάλες καθυστερήσεις και αυτή τη στιγμή έχουν απλήρωτες αποδοχές τριών μηνών, ενώ οι εξωτερικοί συνεργάτες των περιοδικών πληρώθηκαν πρόσφατα για το μήνα Απρίλιο. Η εταιρεία, έχει ζητήσει από τον Ιούνιο την υπαγωγή της στις προστατευτικές διατάξεις του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, τη λεγόμενη διαδικασία συνδιαλλαγής. Από τον Ιούνιο καλύπτεται με τη λεγόμενη προσωρινή διαταγή, δηλαδή είναι προστατευμένη έναντι των πιστωτών της μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης που έχει οριστεί για τις 14 Οκτωβρίου. Βέβαια, στο τρίμηνο που έχει μεσολαβήσει από τότε, οι οφειλές προς τους εργαζόμενους αυξήθηκαν.
Παρόλα αυτά, σε μια έκρηξη ασυδοσίας, η εταιρεία απαιτεί τη στήριξη της με τέτοια απαράδεκτα κείμενα που διακινεί πιέζοντας τους εργαζόμενους να υπογράψουν την συνέχιση της ομηρίας τους. Το δίλημμα που προβάλλεται είναι καταλυτικό: στηρίξτε την εταιρεία να μπει στη διαδικασία του άρθρου 99, ή θα κλείσουμε. Κι ας είναι πλέον αρκετές οι εταιρείες που και προσέφυγαν στο άρθρο 99 και τελικά έκλεισαν.
Την ίδια στιγμή οι εργοδότες της Περιοδικός Τύπος γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις καταγγελίες, τα πρόστιμα και την ποινική δίωξη που έχουν επιβληθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του σώματος επιθεωρητών εργασίας. Συνεχίζουν να θεωρούν τους εργαζόμενους αναλώσιμους και να τους πετούν στο περιθώριο και την απαξίωση: σε ένα χρόνο δεκάδες εργαζόμενοι έχουν οδηγηθεί με τον ένα ή άλλο τρόπο σε αποχώρηση (μόνο τον Σεπτέμβριο αποχώρησαν 5 εργαζόμενοι).
Οι εργαζόμενοι που από την αρχή δεν αποδέχτηκαν ως δεδομένη την καθυστέρηση των πληρωμών έχουν προσφύγει σε όλα τα ένδικα μέσα, αλλά δυστυχώς προσκρούουν στην περίφημη «προστασία», η οποία αποδεικνύεται προστασία έναντι των εργαζομένων. Φρόντισαν γι αυτό οι νομοθέτες που τον Ιούλιο του 2007 με την ψήφιση του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, δεν διασφάλισαν τα εργατικά δικαιώματα, αντιθέτως άφησαν ανοιχτό το πεδίο στα δικαστήρια να ταυτίζουν τις εργατικές αμοιβές με τα χρέη των πιστωτών.

Ελπίδες…