Γιατί δεν δημοσιοποιούνται τα πρακτικά των συνεδριάσεων του ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ;

Θεωρώντας μείζον το θέμα της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ και της ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ των αποφάσεων του συνδικαλιστικού μας οργάνου (ΕΣΗΕΜ-Θ) και με αφορμή τα ερωτήματα που τέθηκαν σε διάφορα σχόλια στο μπλογκ του ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΥ ΤΥΠΟΥ αναφορικά με το ζήτημα της πάγιας πρακτικής μη δημοσιοποίησης των πρακτικών των συνεδριάσεων του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ και της στάσης της μίας αντιπροσώπου μας στο ΔΣ στο θέμα αναπλήρωσης αυτού του ελλείματος ενημέρωσης, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

1. Προς το παρόν δεν υπάρχει απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ που να επιτρέπει τη δημοσίευση των πρακτικών των συνεδριάσεων της ΕΣΗΕΜΘ. Αυτό θα επιχειρήσουμε να το αλλάξουμε. Εξάλλου, έχει τεθεί και από εκπροσώπους άλλων παρατάξεων. Το αίτημα είναι ώριμο, εφικτό και δίκαιο. Υπάρχει μια επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται από την πλειοψηφία του ΔΣ και κάνει λόγο για αναγκαιοτητα να μη δημοσιοποιούνται τα πρακτικά εφόσον πρόκειται για ένα συνδικαλιστικό όργανο και γι’ αυτό, η δημοσιοποίηση, θα μπορούσε να προκαλέσει “ζημιά” στα συμφέροντα των εργαζομένων που βρίσκονται σε δυσχερή θέση με την έννοια ότι τα πρακτικά θα μπορούσαν να τα… “συμβουλεύονται” και οι εργοδότες-εκδότες-καναλάρχες και να παίρνουν τα μέτρα τους ή να τιμωρούν αυτούς που καταγγέλλουν.

Αυτή η επιχειρηματολογία είναι εντελώς έωλη για τους εξής λόγους:

1. “Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης” (αναρτημένο στην ΕΣΗΕΑ).

2. Ένα επίσημο συνδικαλιστικό όργανο δεν μπορεί να λειτουργεί σε συνθήκες… “ημιπαρανομίας” και κρυψοίνιας, αλλά να χαρακτηρίζεται από ανοιχτές διαδικασίες οι οποίες πρέπει να δημοσιοποιούνται.

3. Είναι δικαίωμα των συντακτών-μελών της ΕΣΗΕΜΘ να ενημερώνονται αναλυτικά και είναι υποχρέωση των μελών του ΔΣ να ενημερώνουν πλήρως αυτούς και αυτές που τους ψήφισαν.

4. Οι εργοδότες-εκδότες-καναλάρχες έχουν τους… τρόπους τους να ενημερώνονται για τα όσα λέγονται στις συνεδριάσεις του ΔΣ και δεν χρειάζεται να… εντρυφήσουν στα πρακτικά του. Κατ’ εξαίρεση , με ομόφωνη απόφαση των μελών του ΔΣ θα μπορούσε ένα στοιχείο της συνεδρίασης να μην καταγραφεί στα πρακτικά, μόνο όταν διακυβεύεται άμεσα η τύχη ενός εγχειρήματος που π.χ. μπορεί να αφορά μια συμβολική κατάληψη ενός ΜΜΕ ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόλυση π.χ. ενός ή περισσότερων εργαζομένων. Αλλά τέτοια εγχειρήματα είναι πολύ… μακριά από τη γραφειοκρατική λογική του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ. Εξάλλου, ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις σηκώνει πολύ συζήτηση: Γιατί θα πρέπει με τη σειρά του π.χ. ο εργαζόμενος που θέλει να καταγγείλλει τον εργοδότη του, να κρύβεται; Απεναντίας, αυτό που χρειάζεται είναι οι καταγγελίες να έχουν πρόσωπο και να πληθαίνουν. Όχι να αποκρύπτονται. Έτσι παίρνουν κουράγιο και οι υπόλοιποι για να μη φοβούνται τις εργοδοτικές απειλές.

5. “Οι συνεδριάσεις του ΔΣ είναι ανοιχτές και μπορεί να τις παρακολουθήσει ο καθένας”, είναι το μόνιμο επιχείρημα των καθεστωτικών δυνάμεων του ΔΣ. Και αυτό το επιχείρημα είναι κυνικό και υποκριτκό: Αλήθεια, ποιος μπορεί να παρίσταται και να παρακολουθεί τις πολύωρες συνεδριάσεις της Τετάρτης, εν ώρα εργασίας; Ποιοι από τους συναδέλφους της περιφέρειας που ζουν και εργάζονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη έχουν την πολυτέλεια να ταξιδεύουν και να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις του ΔΣ; Αυτοί είναι συνάδελφοι ενός «κατώτερου θεού;». Τι θέλουν δηλαδή; Να στέλνουμε κάθε φορά έναν αντιπρόσωπο με κασετοφωνάκι, να καταγράφει τη συνεδρίαση και μετά να τη δίνουμε σε… υπηρεσία απομαγνητοφώνησης και να τα δημοσιεύουμε στο μπλογκ μας;! Μα αυτή είναι η δουλέιά της Ένωσης. Είναι τουλάχιστον σχιζοφρενικό να επιτρέπεται η παρουσία μελών της Ένωσης στις συνεδριάσεις αλλά να μην εκδίδονται πρακτικά προς τα έξω. Τι είμαστε; Παρακλάδι της… μασονικής στοάς ή παράνομη οργάνωση του… ΚΚΕ;!!!

Η εκπροσώπησή μας με ένα μέλος του ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΥ ΤΥΠΟΥ (τη συναδέλφισα Μαρίνα Μεϊντάνη) στο ΔΣ δεν μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως την υποχρέωση της πλειοψηφίας του ΔΣ για ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και ΠΛΗΡΗ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ όλων των πρακτικών των συνεδριάσεων του ΔΣ. Ωστόσο, για το αν η παρουσία μας δια αντιπροσώπου στο ΔΣ μπορεί ή θα μπορούσε ως ένα βαθμό να καλύψει το έλλειμα ενημέρωσης ή να υποκαταστήσει τις θεσμικές υποχρεώσεις της πλειοψηφίας του ΔΣ για πλήρη ενημέρωση προς τα μέλη της ΕΣΗΕΜΘ, χρειάζεται (και αυτό έχει προγραμματίσει να κάνει ο ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΣ ΤΥΠΟΣ μέσα στην εβδομάδα στη γενική του συνέλευση) μία εκτενής εσωτερική συζήτηση τα αποτελέσματα της οποίας θα ανακοινωθούν προς όλους τους συναδέλφους και από το παρόν μπλογκ.

Πάντως, κατά την εκτίμησή μας, οι πραγματικοί στόχοι της μη δημοσιοποίησης των πρακτικών των συνεδριάσεων του ΔΣ είναι:

– να μη μαθαίνει ο δημοσιογραφικός κόσμος αυτά που αποφασίζονται για αυτόν χωρίς αυτόν,

– να μη γίνεται γνωστή η θέση που παίρνει κάθε μέλος του ΔΣ ξεχωριστά έτσι ώστε να αναλαμβάνει το βάρος (και το κόστος) των αποφάσεών του,

– να συσκοτίζεται ο πραγματικός ρόλος ενός συνδικαλιστικού οργάνου που έχει να κάνει με έναν επαγγελματικό κλάδο στο χώρο της ενημέρωσης της κοινωνίας που αποτελεί κρίσιμο συστατικό στοιχείο της ποιότητας της διαφανούς δημοκρατίας και των (ζητούμενων) συμμετοχικών διαδικασιών,

– να διαιωνίσει την παλιά καθεστωτική νοοτροπία του κλειστού κλάμπ των εκλεγμένων αντιπροσώπων της ΕΣΗΕΜΘ που δεν έχουν παρά ευκαιριακή΄-εθιμοτυπική επαφή με τη δημοσιογραφική βάση μέχρι την… επόμενη εκλογική αναμέτρηση,

– να διαχειρίζεται τις “επαφές” με κάθε είδους εκπροσώπους της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου με το πρόσχημα της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης και να εξαντλεί το “δυναμισμό” των ανακοινώσεών της σε συγχαρητήριες επιστολές (βλέπε ανακοίνωση ΔΣ για ανάληψη καθηκόντων υφυπουργού Κώστα Γκιουλέκα)

– να μπορεί να αλλάζει θέση και στάσεις κατά που φυσάει ο άνεμος με εκπληκτική ευκολία, εφόσον η μη δημοσιοποίηση των πρακτικών εμποδίζει την αναδρομή στα γραπτά ντοκουμέντα.

Θα επανέλθουμε με νεότερα.