Ανοιχτή επιστολή του Γιάννη Γκίρμπα
Η παραπάνω φράση περιλαμβανόταν στο κείμενο που είχαμε καταθέσει (οι τρεις εργασιακοί της ΕΡΤ3) στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης της ΕΣΗΕΜ-Θ για την ανάδειξη του θέματος της νέας γενιάς των συμβασιούχων της ΕΡΤ-3. Με αυτή τη φράση επιλέγω να αρχίσω αυτή την ανοιχτή επιστολή. Τελικά το κείμενο υιοθετήθηκε και μετατράπηκε σε ψήφισμα της γενικής συνέλευσης. Τις τελευταίες ημέρες το νέο Δ.Σ. ενημερώθηκε αναλυτικά για την εργασιακή κατάσταση των συμβασιούχων. Η καταγραφή, βεβαίως, δεν αρκεί. Χρειάζονται άμεσες κινήσεις προς πάσα κατεύθυνση που να δηλώνουν την ετοιμότητα του συνδικαλιστικού μας οργάνου να αντιδράσει σε οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη σε βάρος των συμβασιούχων συναδέλφων. Η θέση μου είναι -και προς αυτή την κατεύθυνση θα αγωνιστώ- πως πρέπει να εξομοιωθούν σε πρώτη φάση οι συμβάσεις των συναδέλφων με αυτές των συναδέλφων αορίστου χρόνου. Ουσιαστικά να μετατραπούν οι συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου. Κάθε άλλο αίτημα, μετριάζει επικίνδυνα τη διαπραγματευτική μας θέση απέναντι στην εργοδοσία. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να δεχτούμε να μείνουν συνάδελφοι χωρίς δουλειά με τη μέθοδο της προσωρινής διακοπής των συμβάσεών τους.
Την προσεχή Τρίτη 1 Ιουλίου εκλέγουμε τους νέους εργασιακούς αντιπροσώπους στην ΕΡΤ-3. Βρέθηκα σε αυτή τη θέση του εργασιακού αντιπροσώπου (είχα λάβει 17 ψήφους)τους τελευταίους μήνες λόγω κάποιων συγκυριών (παραίτηση συναδέλφου, άρνηση του επόμενου σε ψήφους να αναλάβει κλπ.) χωρίς να έχω εκτελέσει πλήρη θητεία εργασιακού και γι’ αυτό λαμβάνω το θάρρος να υποβάλλω νέα υποψηφιότητα. (Εάν είχα πλήρη θητεία δεν θα ξαναέβαζα υποψηφιότητα). Μπορεί η τριβή μου με τα εργασιακά ζητήματα να μετράει αρκετά χρόνια, ωστόσο, αυτή η μικρή περίοδος στη θέση του εργασιακού εκπροσώπου μού δίδαξε αρκετά επιπλέον πράγματα που θα τα χρησιμοποιήσω σε περίπτωση επανεκλογής μου τόσο για την υπεράσπιση των κεκτημένων δικαιωμάτων μας όσο και για την κατά περίπτωση δυναμική υπεράσπιση του κάθε συναδέλφου ξεχωριστά κάθε φορά που θα αντιμετωπίζει την εργοδοτική αυθαιρεσία, ενημερώνοντας άμεσα το συνδικαλιστικό μας όργανο. Η πιστή μεταφορά των δικών σας αγωνιών και των αιτημάτων προς το Δ.Σ. πρέπει να τη θεωρήσετε αυτονόητη. Η φωνή μας θα πρέπει να αποκτήσει αυξημένη ισχύ μέσα από τις εργασιακές μας συνελεύσεις, οι αποφάσεις των οποίων θα μεταφέρονται προς υλοποίηση στα μέλη του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ. Θα κλείσω αυτή την ανοιχτή επιστολή με ένα απόσπασμα από το κείμενο που κατέθεσα στις 28/3/2008 προς το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο και το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ και με το οποίο ζητούσα την παραπομπή σε αυτό ορισμένων διευθυντικών στελεχών της ΕΡΤ-3 για μια σειρά από ζητήματα που δεν έχουν αυστηρά προσωπικό χαρακτήρα αλλά ουσιαστικά αφορούν συνολικότερα ζητήματα αυθαιρεσιών σε βάρος όλων των εργαζομένων:
«Θα ήθελα να κλείσω αυτή την αίτηση παραπομπής των παραπάνω προϊσταμένων, εκφράζοντας τη λύπη μου που αναγκάζομαι να καταφύγω σε αυτό το μέσο αλλά μέχρι τώρα, οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια καλυτέρευσης των εργασιακών συνθηκών και των όρων παραγωγής αξιοπρεπούς δημοσιογραφικού έργου χωρίς τη συνεχή πίεση των αφεντικών, δεν απέδωσε σημαντικούς καρπούς. Έχω εμπιστοσύνη στη νηφάλια κρίση του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ε.Σ.Η.Ε.Μ-Θ, έχοντας παράλληλα τη βεβαιότητα ότι η δύναμη της εξουσίας δεν είναι αυτονόητα ισχυρότερη από το κοινό περί δικαίου αίσθημα και το δίκιο των θεωρούμενων ως αδυνάτων. Αυτοί που αυθαιρετούν, κάποια στιγμή πρέπει και να λογοδοτούν. Κι ας σέρνεται πολλές φορές ο φόβος στα δημοσιογραφικά γραφεία που υπαγορεύει τη σαρωτική σιωπή σε έναν κόσμο που έχει ανάγκη πια από πολλές φωνές, σε μια εποχή δύσκολη όχι μόνο για τους δημοσιογράφους αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία, ειδικότερα τώρα με τις επιχειρούμενες ασφαλιστικές ανατροπές».
Γιάννης Γκίρμπας
Ασύνταχτος Τύπος 
Σχολιάστε