Επιστολή Γουσίδη στον εκδότη της «Μ» Γ. Ρήγα

Πολλά και διάφορα αναφέρει ο πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Μ» Δημήτρης Γουσίδης στην επιστολή που έστειλε στις 10 Ιουνίου στον εκδότη Γιάννη Ρήγα. Μετά τους «κυρτομεσίτες», η νέα επιστολή Γουσίδη κάνει λόγο και για «καμπανιστές». Ποιοι λέτε να είναι;

Προς τον κ. Γιάννη Ρήγα

Είμαι υποχρεωμένος και αναγκασμένος από τα γεγονότα να σας στείλω αυτή την επιστολή, ώστε να θέσω υπόψη σας ορισμένα πράγματα για τα οποία ειλικρινά και εγώ ο ίδιος, ακόμη και αυτήν τη στιγμή που σας γράφω, δεν έχω επαρκή εξήγηση.
Εκ προοιμίου υπογραμμίζω ότι η επιστολή αυτή δεν έχει κανένα δόλο και δεν υπαγορεύεται από καμία υστερόβουλη σκέψη. Θέλω μόνο να υπερασπιστώ την επαγγελματική μου τιμή, αξιοπρέπεια και υπόσταση, την οποία ποικιλοτρόπως προσπάθησε εξαρχής να πλήξει η κ. Σουλοπούλου, επιλέγοντας από την πρώτη στιγμή της συνεργασίας μας την οδό της αντιπαλότητας σε ό,τι σχετίζεται με το δημοσιογραφικό σκέλος της εφημερίδας.
Σημαντικό κίνητρό μου είναι όμως και η συνέχιση έκδοσης της εφημερίδας Μακεδονία. Η επιστολή αυτή αποτελεί λοιπόν και μια προσπάθεια να μπει φρένο στην απαξίωση της ιστορικής εφημερίδας, η οποία συνεχίζει να υπάρχει χάρη στον επαγγελματισμό και το φιλότιμο των περίπου 80 δημοσιογράφων της, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Δυστυχώς η κ. Σουλοπούλου θα καταφέρει να την απαξιώσει πλήρως, αν δεν ανακοπεί άμεσα η δράση της.
Μία εφημερίδα, όπως και κάθε άλλη επιχείρηση, για να λειτουργήσει χρειάζεται μία ελάχιστη υποδομή, την κατάλληλη προετοιμασία. Και φυσικά έναν στόχο. Για να επιτύχω αυτόν το στόχο ως διευθυντής έπρεπε να έχω τη στοιχειώδη υποστήριξη.
Στο πλαίσιο αυτό:
·    Ζήτησα να γίνει μία σφυγμομέτρηση στον γεωγραφικό χώρο της Βόρειας Ελλάδας, ώστε να γνωρίζουμε το εν δυνάμει αναγνωστικό μας κοινό και να διαμορφώσουμε αναλόγως την ύλη μας.
·    Ζήτησα γραμματειακή υποστήριξη, όχι για προσωπική χρήση αλλά για την υποβοήθηση του δημοσιογραφικού έργου ολόκληρης της εφημερίδας.
·    Ζήτησα συνεργασία με διεθνή πρακτορεία ειδήσεων – καμιά εφημερίδα που σέβεται τον εαυτό της δεν έχει υποστήριξη μόνο από το Αθηναϊκό Πρακτορείο και ειδήσεις από την τηλεόραση…
Εισέπραξα άρνηση σε όλα – εκτός αν θωρηθεί ικανοποιητική ανταπόκριση το γεγονός ότι η κ. Σουλοπούλου μού γνωστοποίησε μία παλιά έρευνα που βρήκε στο συρτάρι της και με κάλεσε να βγάλω τα συμπεράσματά μου.
Πιστεύω ότι για να κριθεί στο έργο του ένας διευθυντής εφημερίδας θα πρέπει αυτός να γνωρίζει εξαρχής την εκδοτική γραμμή του φύλλου, να λάβει το ελάχιστο  της στήριξης που έχει προσυμφωνήσει και να αφεθεί να πράξει κατά βούλησιν μέχρι να έρθει η ώρα της κρίσης.
Αντιθέτως, εγώ αξιολογήθηκα αρνητικά εξαρχής, προφανώς γιατί θέλησα να υπερασπιστώ τη δημοσιογραφία και το βαρύ όνομα της Μακεδονίας.
Το πριόνισμα της καρέκλας μου άρχισε από την πρώτη στιγμή με τις καθυστερήσεις στην πληρωμή των εργαζομένων. Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, εργαζόμενοι οι οποίοι δεν ξέρουν πότε θα πάρουν στα χέρια τους τον επόμενο μισθό δεν είναι δυνατόν να μείνουν προσηλωμένοι στη δουλειά τους. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για δημοσιογράφους, οι οποίοι υπηρετούν το πολύτιμο κοινωνικό αγαθό της πληροφόρησης της κοινής γνώμης.
Επικαλούμαι χαρακτηριστικά παραδείγματα:
·    Οι εργαζόμενοι στη Μακεδονία, αυτή τη στιγμή, έχουν να πληρωθούν τρία δεκαπενθήμερα.
·    Στους συνεργάτες εξ Αθηνών οι καθυστερήσεις αγγίζουν τους τέσσερις μήνες.
·    Στην ανταποκρίτρια της Κομοτηνής, που αμείβεται με 300 ευρώ το μήνα, η εφημερίδα οφείλει αμοιβές ενός χρόνου.
·    Ο μέχρι πρότινος διευθυντής έχει να λάβει ολόκληρο μισθό από τον Φεβρουάριο, ενώ δεν του έχει καταβληθεί επίσης ολόκληρο το δώρο του Πάσχα (ο μόνος μεταξύ των εργαζομένων στον οποίον επιφυλάχθηκε τέτοια μεταχείριση).

Λάθη της κ. Σουλοπούλου ανά τομέα

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ
Πριν να αρχίσει η συνεργασία μου με την κ. Σουλοπούλου, είχαμε συμφωνήσει ως προϋπόθεση ότι δεν θα γίνουν απολύσεις στον τομέα ευθύνης μου. Κι όμως, μόλις τρεις μέρες αργότερα, άρχισε η κατασυκοφάντηση των δημοσιογράφων με βάση τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, τις κοινωνικές τους ανησυχίες και το πόσο αρεστοί ήταν σε κάποιους ανθρώπους τους οποίους η κ. Σουλοπούλου χρησιμοποιεί για να μαθαίνει τι συμβαίνει στον εργασιακό χώρο (σ’ αυτούς θα μου επιτρέψετε να επανέλθω…).
Είχαμε επίσης συμφωνήσει ότι δεν θα γίνεται καμία παρέμβαση στο περιεχόμενο της εφημερίδας όσον αφορά τη δημοσιογραφική ύλη. Σαφώς και η κ. Σουλοπούλου, ως εκπρόσωπός σας, είχε το δικαίωμα να επισημαίνει τη γραμμή της εφημερίδας και να συζητά μαζί μου τους λόγους που υπαγορεύουν αυτή την επιλογή.
Όμως, λίγο καιρό μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου, άρχισε η ίδια να παρεμβαίνει εντελώς άκομψα σχολιάζοντας τους πρωτοσέλιδους τίτλους και προσπαθώντας να αλλάξει τα θέματα που επέλεγα.
Χαρακτηριστική (κυρίως για τα κριτήριά της) τέτοια παρέμβαση έγινε μετά τη δημοσίευση πρωτοσέλιδου τίτλου για την πρώτη δημόσια τράπεζα βλαστοκυττάρων που θα λειτουργούσε στη Θεσσαλονίκη. Την επομένη μου είπε ότι οικογενειακός της φίλος, προβεβλημένος γυναικολόγος (το όνομα του στη διάθεσή σας), δεν ενέκρινε(!) το θέμα – προφανώς επειδή διαθέτει τη δική του ιδιωτική τράπεζα βλαστοκυττάρων!
Οι παρεμβάσεις επεκτάθηκαν στην κατάργηση ψύχραιμων αρθρογράφων, οι οποίοι κρίθηκε ότι δεν έπρεπε να εκφράζουν άποψη από την κεντροδεξιά εφημερίδα μας (λες και επρόκειτο για κομματικό έντυπο), κι έφτασαν ως τη… μέτρηση του μεγέθους των φωτογραφιών, με παρατηρήσεις του τύπου η φωτογραφία του Γ. Παπανδρέου είναι μεγαλύτερη από αυτή του Καραμανλή. Φυσικά και δεν γίνεται έτσι η πολιτική παρέμβαση από καμία εφημερίδα.
Μία Κυριακή έμαθα έκπληκτος ότι «το σκορ ήταν πέντε δύο». Η κ. Σουλοπούλου μέτρησε στην κυριακάτικη έκδοση (σαν να επρόκειτο για μπακαλική) πέντε ρεπορτάζ για τα άλλα κόμματα και μόνο δύο για τη ΝΔ. Ήταν αστείο ακόμη και να εξηγήσω ότι τα αντιπολιτευτικά κόμματα είναι περισσότερα από το ένα και μοναδικό κυβερνών.
Το πρωτοσέλιδο που επισήμαινε τις καθυστερήσεις στην υποθαλάσσια αρτηρία δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας, γιατί η κ. Σουλοπούλου έκρινε πως δεν έπρεπε – και αυτό προκάλεσε μια ακόμη σύγκρουση, μετά την οποία ξεπέρασα τα όριά μου.
Η κ. Σουλοπούλου έφτασε στο σημείο να χλευάσει την επιλογή μου να κάνω πρωτοσέλιδο τίτλο την παράδοση της Εγνατίας οδού από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Όταν της αντέτεινα ότι για μία κεντροδεξιά εφημερίδα ο τίτλος αυτός, λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές, ήταν ιδανικός και της έδειξα την Καθημερινή η οποία τυχαία είχε επιλέξει τον ίδιο τίτλο, μου είπε ότι βρήκα πάτημα για να δικαιολογήσω την άστοχη επιλογή μου!
Πέρα από τις παρεμβάσεις της στο δικό μου έργο, δεν δίσταζε να παρεμβαίνει και σε επιμέρους θέματα συντακτών με τους οποίους επικοινωνούσε η ίδια, απευθείας, χωρίς να σέβεται την ιεραρχία της εφημερίδας και προκαλώντας δυσλειτουργίες και τριβές μεταξύ συναδέλφων.
Σε κάθε προσπάθειά μου να αρθεί αυτό το ανορθόδοξο καθεστώς λειτουργίας, αντέτεινε την απόλυτη θέση της ότι γνωρίζει καλά τη δημοσιογραφία και τον τρόπο που λειτουργεί μία εφημερίδα. Αυτή η ολέθρια αντίληψη την οδήγησε να προσπαθεί να υποκαταστήσει τη διεύθυνση του φύλλου. Αυτή η αλαζονική συμπεριφορά την έκανε να πιστεύει ότι οι δημοσιογράφοι δεν διαθέτουν καμία αξία και ότι η ύπαρξη τους δεν έχει καμία χρησιμότητα για την εφημερίδα.

ΕΚΤΥΠΩΣΗ- ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ
Από την πρώτη στιγμή της συνεργασίας μας, είχα τη διαβεβαίωση ότι το νέο πιεστήριο έχει εγκατασταθεί και είναι έτοιμο να λειτουργήσει και να βγάλει εφημερίδα με εικόνα ανάλογη των φύλλων της Αθήνας. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο από τις προσδοκίες. Προσωπικές μου προσπάθειες να γίνει αυτοψία στο πιεστήριο από εμπειρότατους τεχνικούς μεγάλου εκδοτικού συγκροτήματος, ώστε να διαπιστωθούν τα προβλήματα και να βρεθούν λύσεις, έπεσαν στο κενό. Την ίδια τύχη είχε και η προσπάθειά μου να συμβουλευτούμε ειδική στο σχεδιασμό εφημερίδων για τη βελτίωση του layout.
Για ολόκληρο το καλοκαίρι του 2008 και τους δύο πρώτους μήνες του φθινοπώρου, η εικόνα της εφημερίδας ήταν απαράδεκτη. Κάκιστη εκτύπωση, πολλά μαύρα, κακή ποιότητα φωτογραφιών, αντίτυπα χωρίς φωτογραφίες, αντίτυπα των οποίων ορισμένες μέσα σελίδες ήταν αδύνατο να διαβαστούν.
Ακόμη χειρότερα, πλήθαιναν οι ημέρες κατά τις οποίες η εφημερίδα κυκλοφορούσε πολύ αργότερα από την ανταγωνιστική της, κακοτυπωμένη και ενίοτε στραβοκομμένη και με ξέφτια. Γι’ αυτό το φύλλο ο αναγνώστης καλούνταν μάλιστα να πληρώσει 1,30 αντί του ενός ευρώ…

ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ
Το ιδιόκτητο πρακτορείο διανομής άρχισε να λειτουργεί από την εταιρία σε μία χρονική στιγμή που η εφημερίδα παρουσίαζε ίσως τη χειρότερη εικόνα εξαιτίας του πιεστηρίου.
Είχα επισημάνει τότε ότι ήταν πιο σώφρων κίνηση να περιμένουμε να βελτιωθεί πρώτα το προϊόν και στη συνέχεια να επιχειρήσουμε την καλύτερη διανομή του: δεν είχε κανένα νόημα να διανείμουμε αποτελεσματικότερα ένα φύλλο με κακή ποιότητα. Επί της ουσίας, με τον τρόπο αυτόν,  επιδιώκεις και χρηματοδοτείς τη δυσφήμηση του προϊόντος που παράγεις!
Επιπλέον στη συγκεκριμένη αναπτυξιακή επιλογή της εταιρίας δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη ο πόλεμος ο οποίος ήταν βέβαιο ότι θα αρχίσει από τους παλαιούς και ισχυρούς του χώρου. Συνηθίζω να λέω, και το υποστηρίζω, ότι πρόκειται για ένα δύσκολο έως βρώμικο κύκλωμα, το οποίο έμαθε να λειτουργεί μονοπωλιακά και δεν θα άφηνε εύκολα να χαθεί ένα κομμάτι της πίτας του.
Από την πρώτη στιγμή το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό για την εφημερίδα: Η Μακεδονία της Κυριακής εξαφανισμένη από τους πάγκους, η Μακεδονία τις καθημερινές, ακόμη και μετά τις 10 το πρωί, απούσα από περίπτερα του κέντρου, ομολογίες περιπτεράδων ότι η εφημερίδα αργεί χαρακτηριστικά και άλλων ότι τους φέρνουν πέντε φύλλα όλα κι όλα, τα οποία στις 11 το πρωί έχουν εξαντληθεί.
Μονότονη απάντησή της στις επισημάνσεις μου, οι οποίες διατυπώθηκαν και γραπτώς τουλάχιστον τρεις φορές κατά τη διάρκεια της ενδεκάμηνης παραμονής μου στη Μακεδονία, ήταν ότι υπάρχουν 400 σημεία διάθεσης στα οποία η εφημερίδα δεν πουλάει ούτε ένα φύλλο. Της ζήτησα να μου τα γνωστοποιήσει για να πραγματοποιήσω προσωπική έρευνα, αλλά δεν το έπραξε ποτέ με διάφορες δικαιολογίες.

ΕΝΘΕΤΑ
Από την αρχή της συνεργασίας μας είχα επισημάνει ότι η εφημερίδα χρειάζεται ενίσχυση των ενθέτων της, για να παλεύει επί ίσοις όροις στο σκληρό ανταγωνιστικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί στον χώρο.
Από την πρώτη στιγμή επίσης μου έγινε σαφές ότι δεν μπορώ να επιλέξω ούτε έναν επιπλέον συνεργάτη για οικονομικούς λόγους. Αντιθέτως, μου κοινοποιήθηκε από νωρίς ότι και η προϋπάρχουσα λίστα συνεργατών πρέπει να περικοπεί δραστικά, και πάλι για οικονομικούς λόγους.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στην απογύμνωση της εφημερίδας από κάθε προσφορά, τουλάχιστον στο φύλλο της Κυριακής, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε το περιβάλλον στο οποίο καλείται το φύλλο να επιβιώσει. Προτάσεις για βιβλία και cd, τις οποίες έκανα κατά καιρούς, ακόμη είναι αναπάντητες.  Αντιθέτως, άκουσα κάποια στιγμή από την κ. Σουλοπούλου το εξής εξωφρενικό: Θα πάω τις εφημερίδες με τις προσφορές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για αθέμιτο ανταγωνισμό.
Η εφημερίδα όμως έμεινε έξω και από κάθε προσπάθεια προώθησης της διαφημιστικά.

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Οι Επιλογές έπαψαν να κυκλοφορούν κάθε εβδομάδα για λόγους περικοπών. Το περιοδικό αυτό όμως συνήθισαν να το βάζουν στο σπίτι τους οι κάτοικοι της Βόρειας Ελλάδας κάθε Κυριακή μαζί με την Κυριακάτικη Μακεδονία.
Συνεργάτες της εφημερίδας έμαθαν μέσω επιστολής ότι διακόπτεται η συνεργασία τους.  Συντάκτης-εξωτερικός συνεργάτης παύθηκε επειδή κάλεσε στην τηλεοπτική εκπομπή του τον διευθυντή του Αγγελιοφόρου και όχι εκπρόσωπο της Μακεδονίας. Όπως –κατά τη λογική Σουλοπούλου– είχε υποχρέωση.
Με αυτές τις συμπεριφορές όμως πλήττεται ευθέως το κύρος της εφημερίδας. Όπως και με την επιλογή της κ. Σουλοπούλου να περιστοιχίζεται από θλιβερούς καμπανιστές χωρίς αύριο στην Ενημέρωση, οι οποίοι περιδιαβαίνουν τους τρεις ορόφους της οδού Μοναστηρίου και το πιεστήριο προκειμένου να την ενημερώνουν στρεβλά λέγοντάς της όσα θέλει να ακούει και να γίνονται πρόθυμοι μεταφορείς της άποψης και των επιλογών της της στην εφημερίδα.
Η συμπεριφορά της έγινε ακόμη πιο περίεργη πριν από τις ευρωεκλογές και επιδεινώθηκε μετά την ανακοίνωση των ονομάτων του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ. Τη ρώτησα αν υπάρχει περίπτωση να συμμετέχει η ίδια. Το διέψευσε αμέσως. Δεν σταμάτησε όμως τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις της στην εφημερίδα, ωσότου έφτασε στην απόφαση της αποπομπής μου,  μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές και ενώ όλες οι εφημερίδες προετοιμάζονταν για να βγάλουν μία αξιοπρεπή εκλογική έκδοση.

Εν κατακλείδι. Με απλήρωτους συντάκτες, οι οποίοι αγωνιούν καθημερινά για το πότε θα φτάσει η μέρα να πληρωθούν, με επιλογές που γίνονται αυθαίρετα χωρίς κανένα σχεδιασμό, με επενδύσεις (πρακτορείο διανομής, ακατάλληλο πιεστήριο) που είναι αποτέλεσμα μεγαλομανών σχεδιασμών και στερούν χρήματα από την δυνάμει αυτάρκη οικονομικά εφημερίδα  και με ακατανόητες παρεμβάσεις, οι οποίες υποσκάπτουν την αξιοπιστία του φύλλου, είναι αδύνατον να συνεχίσει να κυκλοφορεί η Μακεδονία.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε, αλλά να είστε σίγουρος πως όσα σας εξέθεσα είναι η αλήθεια χωρίς ίχνος υπερβολής. Ελπίζω θα σας βοηθήσουν να λάβετε τις σωστές αποφάσεις για να έχει μέλλον η ιστορική αυτή εφημερίδα, που είναι άρρηκτα συνδεμένη με τον βορειοελλαδικό χώρο και τους ανθρώπους που ζουν εργάζονται και δημιουργούν εδώ.
Άλλωστε η σχετική ενημέρωση και η παρέμβαση σας στο παρελθόν απεδείχθη καταλυτική και σωτήρια.

Με εκτίμηση

Δημήτρης Γουσίδης

Υ.Γ. Επειδή έχει ήδη αρχίσει προσπάθεια κατασυκοφάντησης μου, εντός και εκτός εφημερίδας, με ενορχηστρώτρια την κ. Σουλοπούλου, αξίζει να επαναλάβω ότι μου προτάθηκε η θέση του διευθυντή στη Μακεδονία και δεν αυτοπροτάθηκα. Επίσης αυτά που σας αναφέρω παραπάνω τα έχω καταθέσει εγγράφως στην ίδια τουλάχιστον τρεις φορές μέσα σε δέκα μήνες.
Η παρούσα θα κοινοποιηθεί στην Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης για να αποτελέσουν οι ενέργειες της κ. Σουλοπούλου παράδειγμα προς αποφυγή.